رواية صفقة عمري الفصل الرابع 4 بقلم ياسمين سمير
4
وقفنا المره الى فاتت ان روعه سرقت الفون من قاسم
قاسم :اى دا
روعه بتردد :دى دى
قاسم بصوت عالى :دى اى
روعه بدموع :دى عمتى
قاسم :عمتك؟
روعه :ايوا والله دى عمتى
قاسم :امال مجدى مجبش سيرتها لى
روعه :عشان متوفيه
قاسم وهو يجلس بجوارها :معلش انا مكنتش اعرف
روعه وهيا تمسح دموعها :ولا يهمك البيت الى كنت اعده فيه دا بيتها وعشان كدا كنت عايزه الفون عشان بصحى على صوتها
قاسم بتفهم :اه بس بعد ماماتت لى مرجعتيش بيت ابوكى
روعه وهيا تنظر الى عينيه:تفتكر واحد جوز بنته وهبا لسه ف الثانويه عشان الشغل دا انا هعد معاه
قاسم :لا رد
روعه :هدخل اخد دش عن اذنك
بعد قليل تخرج من الحمام ترى قاسم بجلبابه يقف ينظر من الشرفه
روعه :احم مفيش لبس هنا بقا
يلتفت اليها :خلتهم ييطلعو هدوم شوفيها عندك اهى
روعه وهيا تتفحص الملابس :دا كله اسود
قاسم :دى وانتى طالعه من الاوضه
روعه :هو انا هعد ف البيت كمان باسود؟
قاسم ؛والنقاب
روعه :الجو حر
قاسم :انا قولت كلمه وبحبش اقولها تانى
ثم يتجه الى الدولاب ويفتحه:دول تلبيسهم هنا عادى براحتك
روعه :بس دول حاجات قصيره
قاسم وهو يتجه اليه :واى يعنى هو حد هيشوفك غيرى ؟
روعه بخجل :انا عايزه هدومى
قاسم :رميتهم
روعه بخضه :يالهوووى رميت هدومى
قاسم :اه ويالى البسى خالينا ننزل واحنا بنفطر مسمعش صوتك فاهمه
روعه بصوت واطى :مستبد
قاسم :انجزززى
ترتدى روعه ملابسها على عجله
ثم ينزلنا الى الاسفل
يترأس قاسم السفره ثم تجلس سانيه على الجهه اليمين وبجوارها سامر وفاطمه على جهه الشمال وبجوارها روعه
قاسم :صباح الخير
سانيه :صباح الهنا ي ولدى صباحيه مبارك
سامر:بقولك ي قاسى عايز اروح اسكندريه بقا
قاسم وهو يبدء بالطعام :لى
سامر :عشان اشوف الشغل وكمان استجم شويه بقا
قاسم :لا خاليك هنا ف شغل هنا كتير الشغل هناك شغال كويس
سامر :بس ي قاسى..
قاسم :ساااااااامر
يجرى الخدامه الى الداخل :قاسى بيه عبدالحميد بره
قاسم :خاليه يدخل
خدامه :حاضر ي بيه
يدخل عبدالحميد بخطوات بطئيه جدا
قاسم :تعالى ي عبدالحميد
عبدالحميد :امرنى ي ببه
قاسم وهو يضع الطعام ف فمه :انت شكلك نسيت انا اسمى اى صح
عبدالحميد :معاش ولا كان ي قاسى بيه
قاسم :طب كويس انه ولا عاش ولا كان عشان كدا استنانى بره بقا
عبدالحميد :ي بيه...
قاسم :بره
روعه بخضه وهيا تنظر الى قاسم
قاسم :فطرتى
فاطمه تنظر اليه ومفكره كلامه ليها :اه
قاسم :انا كنت بسأل روعه :خلصتى
روعه بخوف :ا ا اه
قاسم :تمام على فوق
سانيه :متسيب البنيه تاكل ي ولدى
قاسم :امى
تصعد روعه الى غرفتها وتخلع هذا النقاب
روعه :هوووف اخيرا
ثم تذهب الى شرفه فترى قاسم يجلس ف الحديقه وامامه عبدالحميد وسامر
قاسم :ينفع الى عملته دا
عبدالحميد :والله ي بيه ...
قاسم :والله دى متجيش على لسانك الوسخ دا فاااهم
ثم يخرج مسداا*سه ويقوم بتصويبه على رج .ليه
تخرج طلقه من مسد$ قاسم تستقر ف رجل عبدالحميد
تضع روعه يديها على فمها لمنع خروج صوتها
قاسم وهو يطلع رجله على رجل عبدالحميد :المره دى ف رجلك المره الجايه ف راسك قوووووووووم
يضع المسدس بيظ سامر ثم يدخل الى القصر
بعد قليل يدخل قاسم الى غرفته تنتفض روعه من مكانها
قاسم :ف اى ؟
روعه بتردد :ها م مفيش
قاسم وهو يتجه الى روعه :ف اى ؟
روعه وهيا تغمض عينها :انا شوفتك وانت بتضرب الراجل بالمسدد...س
قاسم ؛ها وبعدين
روعه بصدمه :انت مش خايف
قاسم :هخاف من اى
روعه :دا لو راح بلغ البوليس هتكون مصيبه
قاسم وهو يجلس على الاريكه الموجوده بالغرفه :البلد دى محدش يقدر يدخلها من البوليس
روعه :مافيا
قاسم :اكتر
روعه وهيا تجلس بجواره :هو لى كله بيقولك قاسى انت بتخوفهم اوووى
قاسم :عشان لو مكنش اسمى كدا مكنش دا كله موجود
روعه :ازاى
قاسم :مش مهم تفهمى
روعه :انت بتاجر ف المخد@رات
ينظر اليه قاسم :لى قولتى كدا
روعه :اصل بصراحه مغيش غير كدا كله بيخاف منك مسمينك القاسى البوليس ميقدرش يدخل هنا وكمان ضربت الراجل بالمسدس يبقى اى
قاسم :يبقى انا على حق انا عمرى ماظلمت حد الى انا ضربته تحت دا مراته اشتكت منه انه بيضربها هيا وولادها هو مامتش بس كل مايبص لرجله هيفكر الف مره قبل مايمد ايده عليها
روعه :ماانت طيب اهو امال لى قاسى
قاسم :عشان مبضحكش وعلى طول قاسى ... هو هنفضل نتكلم كتير
روعه :طب اعمل اى يعنى
يحملها ويتجه الى السرير :هقولك
روعه :لا نزلنى
قاسم :هششش
تسكت روعه عن الكلام المباح 😉
بعد قليل
يقوم قاسم بسحب علبه السجاير الموجوده بجواره
وتقوم ايضا روعه بسحب الغطاء عليها
روعه :انت بتشرب سجاير؟
قاسم :انتى شايفه اى
روعه :بس انا مشوفتكش قبل كدا بتشرب
قاسم :محدش يعرف انى بشرب مش بشرب كتير
روعه :حتى فاطمه
قاسم :مالك ومال فاطمه
روعه :بتحبها اوووى كدا
قاسم :اسمها ميجليش على لسانك انتى موجوده هنا ف الاوضه دى بس بره الاربع حيطان دول مش من حقك تتكلمى فيهم
تلتف روعه الجهه الاخرى
قاسم :انعدلى
روعه :انعدل اى هو انا معوجه
قاسم يضع السيجاره الموجوده بيده ثم يقوم باحتضانها ويضع قبله على خدها :زعلتى ؟
تهز رأسها بمعنى اه
قاسم يضع قبله اخرى :وكدا
روعه :قاسم انا عايزه ..
قاسم :عايزه اى
روعه :عايزه اكمل كليه
قاسم :مفيش كليه
ثم يقف يرتدى ملابسه
روعه :بس انا انحرمت من انى اكمل تعليمى بسبب اهلى انا اى ذنبى
قاسم :الغدا هيكون عندك متنزليش وكلى عشان مش هبقى موجود
ثم يتركها ويخرج
روعه وهيا يضع شعرها خلف اذنها :والعمل بقا
تتجه روعه الى فونها
روعه :ردى ي ريم بقا
روعه :ايوا ي ريم
ريم :اى ي بنتى برن عليكى مش بتردى لى
روعه :هتلقينى كنت تحت
ريم :تحت فين
روعه :تحت بفطر معاهم
ريم :اااه هو بيت عيله وكدا
روعه :دا قصر عيله
ريم :اه
روعه :انا قولتله على الكليه قالى لا
ريم :طب والعمل
روعه :هحاول تانى
ريم :على فكره روان سالت كتير عليكى
روعه :وقولتلها اى
ريم :قولتلها ان جوزك خدك وسافر البت دى معرفش لى حاطه مناخيرها ف كل حاجه
روعه :يلا بقا ربنا يهديها ويهدينا
ريم :يارب ي حبيبتى طمنينى عليكى
روعه :انا بقيت عباره عن واحده اعده ف اوضه عشان حقوق سى قاسم دا
ريم :ان الله مع الصابرين
روعه :صابره اهو والله يلا انا هقفل دلوقتى عايزه حاجه
ريم :سلامتك ي قلبى لما ارن عليكى تردى عشان بقلق
روعه :حاضر ي قلبى
ف المساء يدخل قاسم بسيارته يعلن عن قدومه
روعه :يارب خاليك معايا يارب
قاسم وهو طالع على السلم
فاطمه :قاسى قاسى
قاسم :ف اى ي فاطمه لسه منمتيش
فاطمه ؛تعالى عايزاك عشان خاطرى
قاسم قبل ان يرد تفتح روعه بعد ارتدت نقابها
روعه بصوت نعومى :قاسم
قاسم :نعم
فاطمه ؛ممكن تيجى ي قاسم وتخالى البت دى تدخل اوضتها
روعه :تك بنت اما تبتك انا اسمى روعه
فاطمه :شايف ي قاااسم
قاااسم :بااااااس ادخلى ي روعه
روعه :ي حبيبى انا لسه عروسه مينفعش تسبنى
فاطمه بسخريه:عروسه
قاسم :فاااطمه
فاااطمه :نعم ي حبيبى
روعه :اه الدلع هيبدء بقا
قاسم :روووعه
روعه ؛نعم ي قلبى
قاسم :انا هدخل انام ويافاطمه نتكلم بكره عايز انام
روعه وهيا تخرج لسانها الى فاطمه
قاسم يسحبها الى الداخل ثم يغلق الباب
قاسم :اى الى انتى عملتيه دا
روعه :عملت اى
قاسم ......
تفتكرو ممكن قاسم يعمل اى مع روعه